Hacı dayı nəvəsi ilə heyvanxanaya gedir. Meymun, zürafə, tovuzquşu ilə əylənir. Elə ki, şir, bəbir, canavar, timsah saxlanan qəfəslərin qarşısına çatırlar, uşaq mısmırığını sallayır. Hacı dayı ona dondurma, şirini alır, amma nəvəsinin qaş-qabağı açılmır ki, açılmır. Kişi dözməyib soruşur. |
Hacı dayı, adəti üzrə, eşşəyinə minib yolun ortasıyla rayona gedirdi. Arxadan maşınla gələn rayon prokuroru ona sataşmaq istədi, siqnal verib qara «Qaz-21»ni düz eşşəyin quyruğuna dayayıb, saxladı. Pəncərədən başını çıxardıb səsləndi: |
Hacı dayı «Dostluq» restoranında doyunca yeyib-içib, durur ayağa. Yıxıla-yıxıla çıxır küçəyə, başlayır taksi gözləməyə. Kec olduğu üçün taksi görünmür. Bunu uzaqdan tini düz görən birisi ürəyində deyir ki, yaxşı düşüb əlimə, gecə qara, cücə qara, ayaq üstə gücnən durur, bir təhər sürüyə-sürüyə aparım evlərinə, bəlkə cibində bir şey oldu. Gəlib girir kişinin qoluna. Deyir: |
Belə söyləyirlər ki, Hacı dayının lap cavan vaxtlarıymış. Bir dağ kəndinə qonaq gedir. Görür ki, düşdüyü evin sakinləri yasa batıblar. Həmişə onu görəndə eyinləri açılan adamların elə bil dəryada gəmiləri batmışdı. |
Hacı dayı həmişə deyərmiş ki, insanın sağlamlığı dörd şərtlə bağlıdır. Hayındı kim bunnara düzgün əməl eləsə, azarlamaz. |
Hacı dayı meşədə odun doğrayırmış, bir də görür ki, bir yekə ayı başını aşağı salıb nərildəyə-nərildəyə gəlir. Kişi qorxudan özünü itirir, əl-ayağı başlayır əsməyə, nə qədər istiyir ki, qaçsın ayaqları sözünə baxmır. Hançandan-haçana özünü ələ alıb çıxır ağaca. |
Hacı dayının bir xoruzu vardı. Hər axşam camaat əkin-bikinnən evə dönəndə kişi bu xoruzu tutub var səsiylə qışqırırdı. |
Bir gün Hacı dayı ovdan qayıdır. Qonşular ondan xəbər alırlar: |
Bölmələr |
Sayta giriş |
Kateqoriyalar | |||
|
Kalendar |
Arxiv |
Statistika |
Saytdakılar |
Ümumi xəttdə: 1 Qonaqlar: 1 İstifadəçilər: 0 |